
Адам – керуен, өмір – жол
Оның анасы таң алагеуім тартқаннан тырбанып, тіршіліктің қамына кірісетін. Ал кеш батса болды маскүнем күйеуімен ұрсысып, дамыл таппайтын. Кейде көшедегілер араша болса, енді бірде ағайын-туыстары басу айтады. Мен, әсіресе, өзімнің құрбым Айшаны қатты аяйтынмын. Оның маған жылап айтқан әрбір сөздері, әкесі...