Күнделікті тіршілік уақытпен жарысып жатқандай зуылдап өтіп жатыр. «Қазір таң атса, лезде күн батады. Біздің кезімізде күнді ұясына батыра, уақытты өткізе алмай жүруші едік, қайдам» деп үлкендер жүр. Не күннен, не жерден көретіндерін өздері де білмейді. Бірақ болжай, тоспалдай сөйлеу әдетіміз. Біреу...