
Қиқым
Ауылда туып, сонда өстік. Елдің соғыстан кейін тұрмысы енді оңала бастаған кез. Ойыннан басқа ештеңе ойламайтын ойсыз балалық шақ. Тамағымыз – бір түйір, бір үзім нан. Есілдертіміз – дала. Атамыз бен әжеміз де: «Мә, мына нанды жеп ал да, далаға барып ойна», – дейді. Содан қасқарая келеміз. Үйде отырсақ тамақ...