Нартай – жай ғана ақын емес. Ол – дауыл алдындағы тыныштықты бұзып, ел жүрегіне үміт отын жаққан дауыс. Қай заманда да жұрттың жүрегімен бірге соққан ақын еді. Соғыс жылдарындағы халықтың үмітін үзіп алмауға тырысқан жырлары бүгінде тарихтың тасқа қашалған шежіресіндей.

«Сахнаға шыққанда Нартай өзі емес, халық болып сөйлейтін» дейді көнекөздер. Ал оның жолын жалғаған Құрманбек Бекпейісов – сол халық үнін жалындатып жеткізген рух иесі. Оның жырлауында дала сыры, ұлт тағдыры, ел намысы қатар өрілетін. Міне, сол қос алыптың ізімен жүрген жаңа буын бұл байқауда өз үні мен өз жүрегін қосты.

Күндіз күлкі, түнде ұйқы бермеген өнер жолының үміткерлері – бар-жоғы тоғыз. Бірақ әрқайсысы – бір-бір шырақ. Олардың дауысында да Нартайдың күрсінісі, Құрманбектің қоңыр мұңы бар. Олар өткенді айтқанда, сахна шымылдығынан дала үні естілгендей болды. Домбыраның шегінде дірілдеген сағыныш – көрерменнің жүрегіне жетті.

Байқау қорытындысы да әділ шешім тапты. Жүлделі III орынмен Жаңақорғаннан келген Б.Ыбырайхан мен Шиелінің үкілі үміті Н.Изатуллаева, II орынды Қармақшының жыр гүлі Б.Мархабатова Б, ал I орынмен Шиелі елінің өнерлі қызы Н.Фазылова марапатталды. Бас жүлде Қызылорданың текті топырағынан түлеген Дидар Сүгірәлиевтің қанжығасына байланды.

Сондай-ақ А.Абдумажит пен А.Тәжтай (Қызылорда қаласы), Д.Бақытбек (Жалағаш ауданы), Б.Жанғали (Шиелі) есімді жастардың өнері де назардан тыс қалмай, алғыс хатпен марапатталды.

Сахна сыртында жарықтың жылуы болса, сахна үстінде – жүректің жылуы болды. Қатысушыларға қаржылай сыйлықтар мен естелік тартулар табысталды. Бірақ ең басты сый – өнер атты ұлы мұраны жалғастыруға берілген мүмкіндік еді.

Бұл – жырмен жазылған тарихтың тағы бір беті. Бұл – Нартайдың жарығын өшірмей, Құрманбектің үнін үзбей жеткізуге жасалған тағы бір қадам. Бұл – ұлттың рухани тіршілігінің тамырына нәр құйған ерекше күн.

Жыр – мәңгі. Өнер – өшпейді. Нартай мен Құрманбек – соның дәлелі.