Түйе сүті емдік қасиеті жағынан аса жоғары бағаланады. Себебі түйе сүті құрамында май, ақуыз, минералдық заттар өте көп. Оның құрамындағы жеке компоненттер өзгермелі болып келеді, яғни түйенің сауылу кезеңіне, жыл мезгілдеріне, жақсы қоректендірілуіне, түр және тұқымдық ерекшеліктеріне қарай үнемі өзгеріп отырады. Мамандар шұбатта ақуыздың бірнеше түрі (казейн, альбумин) және құрамында азоты бар қосылыстар мен аминқышқылдар кездеседі дейді. Даңқты бабамыз Әбу Әли ибн Сина: «Адам ағзасына пайдалы шөптердің  дені құмда өседі», — деген екен. Ал түйе жануары үнемі құмда, сортаң жерде жүргендіктен тұла бойы емдік қасиетке тұнып тұрады. Сәйкесінше, шұбатта ми мен жүйке жүйесіне пайдалы қант лактозасы, диабет, ісік аллергиясы, бауыр қабынуы мен псориозға қарсы дененің иммунитетін арттыратын антителалар бар. Түйе сүтінің емдік қасиеті мол болғандықтан, халық емшілері жануар сүтіне шомылдырып, қан-тамыр, жел-құз ауруларын емдеген. Ағзаны жасарту мақсатында ішкен. Шұбаттың құрамында калций, мыс, темір, магнезий, мырыш секілді микроэлементтер және фосфор мен күкірт бар. Құрамы осындай макро және микро элементтерге бай шұбатты қазақтың халық емінде өкпе, асқазан аурулары, қарқұлақ, мешел ауруларымен қоса созылмалы түрлі дерттерден әлсіреген ағзаны қайта қалпына келтіру үшін қолданған және ағза уланғанда да емге пайдаланған. Әсіресе, шұбат түрлі өкпе дертінің барлық түріне шипа. Ел арасында шұбатты қымыран деп те атайды. Шұбат — ол жаңа сауылған саумал деушілер де бар. Ал кейбірі қымыранды ашытылып, бапталған түрі дейді. Сіз шұбаттың мұндай атауларын естіп көріп пе едіңіз?

Massaget.kz