Әдеттегідей тілшілік сапармен ақпарат іздеуге ауылдарға бағыт алдық. Бұл жолы Шиелі ауданына қарасты Тұран ауылдық округі, Шеген Қодаманов ауылына жолымыз түсті. Иә, 2020 жылға дейін Төңкеріс ауылдық округі деген атаумен танылған жер қазір Ш.Қодаманов ауылы. Алдымен жұмысымыз ауылдың тыныстіршілігімен танысудан басталды. Бүгінде ауылда 3311 халық тұрады. Сондай-ақ 26 шаруа қожалығы ауылшаруашылық өнімдерін өндірумен айналысады. Елді мекенде 620 орындық №158 қазақ орта мектебі, 90 орындық «Ақ бота» балабақшасы, аудандық әуез мектебінің филиалы, «Ш.Қодаманов» ЖДЕ-сы, «Ш.Қодаманов» мәдениет үйі, №10 Шиелі ауданының балаларжасөспірімдер спорт мектебінің Ш.Қодаманов елді мекеніндегі бөлімшесі, кітапхана, байланыс бөлімі, дәріхана, «Жанат», «Ынтымақ», «Шұғыла», т.б дүкендер халыққа қызмет көрсетеді. Сондай-ақ «НайманАрық» СТК-сы, «Сыр-Арна» СПКсы тіркелген. «Парманқұл халфе» атындағы мешіт, «Бәйтерек» жастар қоғамын да ерекше атап өткен жөн. Байыппен саралап қарасақ, ауылдың әлеуеті жақсы. Газбен, жылумен толық қамтамасыз етілген. Міне осылай ауылды аралай жүріп, еңбек адамдарымен де тілдесіп, жолығып көрген едік.
40 ЖЫЛ ҰСТАЗДЫҚ ЕТКЕНСалиха Нарымбаева – жастайынан үй мен дала тіршілігін қатар алып жүрген бейнетқор ана. Отбасында 2 қыз, 1 ұл болған. Ағасы әскерге кеткен соң, ер адамның да жұмысын істеп, үйіне жауапкершілікпен қараған. Анасы жайлы қызы былай деп әңгімелеп берді.
 – Менің анам – бала кезінен өте еңбекқор болып өсті. Таң бозынан тұрып шөп орып, отын шапқан. Тұрмысқа 16 жасында шығып, 20 жасында екі баланың анасы болған. Әкем екеуі қой бағумен айналысқан. Әрмен қарай сиыр сауып, сауыншылыққа қызықты. Анам сауыншы болып жұмыс істеп жүрген кезінде мен небәрі бесте едім. Әлі есімде қыстың суық күнінде сиыр сауып, жем, су беретін. Даланың шаруасын бітіріп болған соң, үйдің тіршілігіне қамданатын. Балаларым аш болмасын, ауырып не жылап қалмасын деп безек қағып, алаңдап жүретін. Шіркін, ананың жүрегі кең ғой. Жалпы қанаттыға қақтырмай, тұмсықтыға шоқтырмай, ыстық күнде күйдірмей, суық күнде үсірмей, қанатымызды қатайтқан анашыма мың алғыс, – деді қызы Нұржамал анасын құшақтап.– Жас кезімде күніне 20-30 бас сиыр сауатынмын. Сүттен құрт, ірімшік секілді өнімдерді де өз қолымызбен жасайтынбыз. Жұмыстың оңайы жоқ, үлкен бейнетпен келеді. Ауылдың шынайы алғысымен жасарып, шаршағанымызды ұмытып та кететін едік, – дейді еңбегімен абыройы артқан әже. «Әлемнің әміршісі – еңбек» деген рас. Адал еңбек етіп, өз несібесін тапқан, зейнетке шыққан ардақты әжей сауыншылықтан бөлек мықты аспаз болған. Кезінде «Төңкеріс» колхозында күріш бригадысында 10 жыл аспаз болып жұмыс істеген. ТҮЙІН: Осылайша біздің 1 күндік журналистік жұмысымыз аяқталды. «Ауылым – алтын бесігім» демекші, ауылға баруды, ондағы еңбек адамдарымен жолығуды, батасын алуды ұмытпайық. Осынау жылдар бойы барлық бақытын еңбектен тапқан аналардың тау тұлғалы бейнесі мен пайым-парасаты ұрпаққа өшпес үлгі деп ойлаймыз. Еңбек аналарымен сұхбаттымыз сәтті аяқталғанға қуанып, әжейлерге жылы лебізімізді айтып Шиеліге қарай жолға шықтық...