Ертеде «Бейбіт ел» деген шағын, тату ауыл болған екен. Ауылдың тұрғындары еңбекқор, мейірімді әрі бір-біріне жанашыр еді. Олар таза табиғаттың аясында, өздеріне қажеттінің бәрін еңбектерімен тауып, бейбіт өмір сүрді. Балалар қуанып ойнап, қарттар ақыл айтып, жастар болашаққа үмітпен қарайтын.
Бірақ бір күні ауылға бейтаныс адам келді. Ол өзінің «Бақыт сатушы» екенін айтып, адамдарға ерекше зат ұсынды. Қолында түрлі-түсті ұнтақтары мен тәттілерге ұқсас заттары бар еді. Ол ауыл тұрғындарына:
— Мына заттар сіздердің өмірлеріңізді өзгертеді. Ешқандай уайым мен шаршау болмайды, тек қана рахат пен бақыт сезіміне бөленесіздер. Тек бір рет қолданып көрсеңіздер, өздеріңізді жеңіл әрі еркін сезінесіздер, — деді.
Алғашқыда тұрғындар оған сенбеді. Бірақ бақыт сатушысы өзінің заттарын тегін тарата бастады. Бірнеше тұрғын қызығушылықпен сол заттарды қолданып көрді. Расымен, олар ерекше сезімге бөленіп, уақытша уайым-қайғыларын ұмытып, көңілдері көтерілді. Бірақ бұл қуаныш ұзаққа созылмады.
Бақыт сатушысының заттарын пайдаланған адамдар көп ұзамай өзгере бастады. Олар бұрынғыдай еңбек етуді қойып, ештеңеге қызықпай қалды. Бойларын әлсіздік билеп, үнемі сол заттарды аңсап тұратын. Олардың жүзінен қуаныш кетіп, көздері солғын тартты. Ең қорқыныштысы, олар өз отбасы мен достарына мүлде көңіл бөлмейтін болды.
Балалар болса, ата-аналарының мінез-құлқындағы өзгерістерді байқап, мұңайып жүрді. Ауылдың жастары болашаққа жоспар құрмақ түгіл, өздерін жоғалтқандай сезінді.
Бақыт сатушысы болса, одан сайын байып, өз "Сатып алушыларының" өмірін басқарып тұрды. Енді ол заттарын тегін таратпай, ақшаға сата бастады.
Бірақ ауылда бір кішкентай қыз бар еді. Оның аты – Ханшайым. Ол өте
ақылды және мейірімді болатын. Ата-анасының да, көршілерінің де өзгергенін көрген ол мұның себебін түсінуге тырысты. Ақыры, бұл сұмдықтың артында бақыт сатушысының тұрғанын білді.
Ханшайым ауылдың ақсақалдарына барып:
— Бізді құртатын бұл заттарға жол бермеуіміз керек. Егер мұны тоқтатпасақ, ауылымыз түгелдей жойылады! — деді.
Ақсақалдар бастапқыда:
— Бұл біздің қолымыздан келмейді. Бақыт сатушысы өте қу әрі күшті. Оған қарсы шығу оңай емес, — деп жауап берді.
Бірақ Ханшайым еш берілмеді. Ол ауылдың қалған сау тұрғындарына үндеу жасап:
— Егер біз бір-бірімізге көмектессек, бәрін өзгерте аламыз. Бірге болсақ, ештеңеден қорықпаймыз! — деді.
Ханшайым сөзі ауылдың санаулы сау тұрғындарының жүрегіне жетті. Олар бірігіп, бақыт сатушысына қарсы жоспар құрды. Алдымен олар есірткіге тәуелді болған адамдарға қолдау көрсете бастады. Олар оларға ерекше қамқорлық жасап, өздерін қайта табуға көмектесті.
Кейін ауыл тұрғындары бақыт сатушысының заттарын түгелдей жойып, оны ауылдан қуып шықты. Бұл оңай болған жоқ. Бақыт сатушысы ауылды тастап кетер алдында:
— Сендер мені қуғанмен, менің орнымды басатындар табылады. Есірткі қайда да болады, — деп ескертті.
Бірақ Ханшайым оның сөздерінен қорықпады.
— Біз бұл жолы жеңдік, себебі бір-бірімізге сендік. Біз бұдан былай жалған ләззатқа жол бермейміз! — деді.
Бақыт сатушысы кеткен соң, ауыл тұрғындары қайтадан бейбіт өмір сүре бастады. Олар есірткіге тәуелді болған жақындарын емдеп, қолдау көрсетті. Балалар қайтадан күлкіге бөленіп, жастар болашаққа сеніммен қарады.
Ханшайым батылдығы мен ақылы ауылдың жаңа дәуірін бастады. Ол есірткіге қарсы күрестің тек қорқыныш емес, сүйіспеншілік пен қолдау арқылы жеңілетінін көрсетті.
Сол күннен бастап, ауыл тұрғындары бір-біріне қамқорлық көрсетіп, жалған ләззатқа жол бермеді. Олар үшін нағыз бақыт – таза жүрек пен адал еңбекте екенін түсінді.
Бұл ертегі бәрімізге өмірдің құндылығын еске салады. Есірткіге жол жоқ, себебі ол адамның жаны мен өмірін құртады. Ал нағыз бақыт – отбасы, достық, және өз-өзіңді дамытуда. Егер біз бір-бірімізді қолдап, дұрыс жолды таңдасақ, ешқандай қиындыққа тап болмайтынымыз анық.

Саттыбай Ислам Әлібиұлы
№49 орта мектептің
11 сынып оқушысы

сурет https://massaget.kz/ сайтынан алынды